﴿رنـجـرور؟!..|𝐃𝐢𝐚𝐧﴾

سانگ سوم آلبوم اکستاسی؛
کم کم شب میشه نور خیابونا کم میشه، ی رنجرور
میبینم که میاد و میره، نمیفهمم داره چی میشه،
دراگ و اکستاسی؟ پایه ثابت این بازی، باید چشمات
باز باشه وگرنه نمیفهمی چجوری میبازی، از اون دورا
ی صدایی میاد، ی صدای آروم اونقدر گرمه دیگه مهم
نیست بارون، بیا بیبی لول آخره، لول آخر و بکن باورش،
چند نفر نزدیکم میشن میگم ولوم بالاس نمیشنومش،
اما واسه اکستاسیه، اکستاسی تا آخرش پایه ثابت بازیه،
بهش میگم پیش من بمونه نره پیش بَدا، کلمات میشن
پشت هم ادا، نمیفهمم چی میگم، میرسم و نمیگم،
میگم نمیرم حتی اگه بمیرم،بعد شات پنجم اصن ی آدم
دیگم، شات اول واسه ی این جمع، مهم نیست نورا زیاده
یا کم، همه چسبیدیم به اکستاسی، با اکستاسی میمونیم
تا آخر راضی، یکی میاد جلو میگم گوش میدم اگه وایسی،
بازم میان ولی میگم جات نی، همه ی اینا ی باوره منم
باور کردم دفعه آخره، انگار روز آخره، میخندم آخه دور از
باوره، من یادمه ولی مهم اینه تو یادت نره، بازم موندیم
تو این دیسکو، آخرش و میدونم مث پیشگو، آخرش همه میرن، بعد اینجا پلاس تو ی جمع دیگن، دیسکو جمع میشه بعد بازی، همه میرن میگن نیاز نیست باشی احساسی، همه رفتن، بازم من موندم و اکستاسی.. .